Sinds dat ik afgelopen zomer een verlaten dierentuin en waterpark heb bezocht, ben ik deze plekken steeds interessanter gaan vinden. Zodoende bezochten wij op Malta ook een verlaten gebouw. Een heel gebouwencomplex zelfs.
Ook bij de eerder bezochte verlaten plekken was het moeilijk om achter de geschiedenis te komen. Maar wat ik heb kunnen vinden over de White Rocks is dat het complex in de jaren 60 is gebouwd en het zou dienen als een wooncomplex voor Britse militairen met gezinnen. Nadat de Britten in 1979 zijn vertrokken werd het complex gebruikt voor toerisme en bood het onderdag aan taalstudenten tijdens de zomermaanden tot 1995.
Wat nu het plan is voor dit verlaten gebouwencomplex weet ik niet, wel is het een toffe bezienswaardigheid. Wel stond er op internet dat sommige gebouwen op instorten staan waardoor het gevaarlijk is om het gebouw te betreden. Maar dat geldt niet voor alle gebouwen denk ik, althans alle plekken die wij bezocht hebben zagen er stevig genoeg uit haha.
Op het moment dat wij er liepen waren er bijna geen andere toeristen, na een tijdje kwamen we twee jongens tegen en verder reed er al wel vanaf het begin af aan een witte auto continue rond het complex. Dit was wel een beetje creepy.
We hebben een tijdje rondgelopen om allemaal prachtige kunstwerken van verschillende kunstenaars te bekijken. Online had Nienke een aantal muurschilderingen gezien waaronder een kamer volledig beschilderd met watermeloenen. Overigens bleek het nog best lastig te zijn om deze kamer te vinden. Maar na een tijdje rondgelopen te hebben kwamen we eindelijk bij het gebouwtje met de watermeloenen. Alleen waren we onderweg ook al twee random mannen tegen gekomen wat mij toch wel een beetje verontruste.
Eenmaal toen we in een gebouw waren en de hoek om liepen was één van de mannen ons gevolgd. We schrokken echt enorm toen hij ineens voor ons stond. We raakten met hem in gesprek en terwijl wij nog aan het praten waren liepen we netjes het gebouw uit zodat we ons weer wat “veiliger” voelden. Toen we dachten dat we van de man af waren liepen we door naar het volgende gebouw (met de watermeloenen).
Net op het moment dat we foto’s gingen maken kwam hij ineens achter een muurtje vandaan. Het leek echt zo’n scene uit een horrorfilm (en daar kan ik al niet zo goed tegen haha). Gelukkig was het overdag en was hij alleen, dat maakte het iets minder eng. De man begon over dat hij les gaf op een school en dat deze verlaten plek erg gevaarlijk was om rond te lopen. Want, wat ik eruit heb opgemaakt, is dat deze plek ook wel gebruikt wordt als ontmoetingsplek voor homoseksuele mannen. Dat verklaarde wel een klein beetje sommige teksten op de muren en de mannen die er liepen. Ook zei hij dat hij er voor zorgde dat ons niets zou overkomen en dat had hij ook tegen de andere mensen in het park verteld. Je snapt natuurlijk dat wij daar niet heel relaxt meer rondliepen en zo snel mogelijk het park wilden verlaten. Al pratend met de man liepen we het gebouw uit en uiteindelijk verlieten we het gehele complex.
Deze meneer was waarschijnlijk heel behulpzaam, maar toch is het geen prettig gevoel wanneer je achtervolgd wordt in een verlaten gebouwencomplex. We waren dus ook best wel opgelucht toen we weer in de (soort van) bewoonde wereld waren.
Ondanks het moment met de man, was het echt een toffe locatie om te bezoeken! Ik denk dat ik er een nieuwe activiteit van ga maken tijdens mijn komende reizen haha.
Heb jij ooit een verlaten plek of gebouw bezocht?
Leave a Reply