Na vier weken te hebben rondgereisd samen met Elvira, namen we afscheid in Vientiane. Zij vertrok op 22 juli, terug naar Nederland via Bangkok. Ik bleef nog een nachtje langer in Laos, om vervolgens door te reizen naar Cambodja. Daar kwam ik om 20:15 uur aan. Gelukkig was er iemand van het hostel die mij op het vliegveld ophaalde waardoor ik verder geen moeite hoefde te doen om een taxi te vinden. Voor de eerste keer in mijn leven werd ik op het vliegveld opgewacht met een bordje waarop mijn naam stond (goals ;)).
23 juli – Siem Reap verkennen per fiets
We verbleven in het hotel River Bay Villa, dit hotel zou ik iedereen aanraden. Op het hotel in Luang Prabang na was dit het mooiste hotel waar ik afgelopen zomer in heb verbleven. Het personeel was ook heel aardig en behulpzaam (soms een beetje te behulpzaam als het gaat om taxi’s). Ik kwam vrij laat aan in het hotel en had verder nog niet gegeten of überhaupt geld gewisseld. Nadat ik mijn spullen in de kamer had gezet leende ik een fiets van het hotel, om vervolgens per fiets de stad een beetje te verkennen. Het eerste wat ik wilde doen was geld pinnen, in het buitenland voel ik mij zo kwetsbaar wanneer ik helemaal geen geld heb. Ik probeerde bij zeven verschillende pinautomaten te pinnen om vervolgens bij het laatste pinautomaat er achter te komen dat ik al die tijd probeerde om een miljoen Dollar te pinnen, in plaats van een miljoen Cambodjaanse Riel. Je kunt namelijk alleen maar Dollars pinnen, vandaar dat het al die andere keren niet lukte.
Toen ik eindelijk geld had was daar alweer een volgende uitdaging, het zoeken van een restaurant dat zo laat nog open was. Ik had ondertussen natuurlijk wel trek gekregen en vond na een tijdje rondgefietst te hebben over de snelweg, via een zijweggetje, een restaurant. Een echt restaurant, geen restaurant met plastic stoeltjes langs de weg (waar ook niets mis mee is).
Na wat gegeten te hebben fietste ik weer terug naar het hotel, daar kroop ik snel in het heerlijke grote schone bed. Volgens mij had ik in tijden niet zo lekker geslapen als die nacht!
24 juli – hereniging met Nienke
Dag 28, de dag waarop ik mijn volgende reismaatje Nienke op zou halen van het vliegveld, natuurlijk met een naambordje. Via het hotel werd er een chauffeur geregeld die mij naar het vliegveld bracht en vervolgens wachtte tot we (terug) naar het hotel gingen. Echt heel fijn geregeld!
Gelukkig duurde het niet lang voordat Nienke door de de douane was en we naar het hotel konden gaan met de tuktuk. Het is erg bijzonder om te zien dat in elk land de tuktuks er toch weer anders uit zien. De tuktuks in Cambodja vond ik een beetje lijken op koetsen, echt heel leuk.
‘s avonds aten we bij een Indiaas restaurant en boekten wij via Facebook een gids (Maes) die ons met zijn tuktuk de volgende dag de hele dag rond zou rijden.
25 juli – Tempelcomplex Angkor Wat
Volgens mij ben ik nog nooit eerder zo vroeg opgestaan op vakantie (oké, op de vulkaanbeklimming in Indonesië na). Om vier uur ‘s nachts ging namelijk de wekker al.. Hoewel ik niet helemaal (of gewoon helemaal niet..) een ochtendmens ben, ging het nog vrij soepel. Om half vijf werden wij bij ons hotel opgehaald door onze gids en zijn tuktuk. Hij bracht ons eerst naar een ticketbureau, waar wij ongeveer de eersten waren. Maar, al snel vulde de ruimte zich met allemaal andere toeristen en hun gidsen. We kochten een dagticket voor ongeveer €35,-. Je kreeg dan je eigen dagpas met een prachtfoto van jezelf, die blijkbaar erg snel gemaakt werd terwijl je je ticket kocht (geloof mij, die foto is verre van mooi).
Na het kopen van de dagtickets bracht onze gids Maes ons naar het tempelcomplex Angkor Wat. Daar zouden wij met nog honderden andere toeristen de zonsopkomst bekijken. Spijtig genoeg viel die zonsopkomst nogal tegen, maar aan onze inzet heeft het in ieder geval niet gelegen, haha.
Verdeeld over de dag bezochten wij een heleboel tempels, waaronder Angkor Wat, Angkor Thom, Bayon & Thapromh. Hoewel ik de tempels allemaal heel mooi en bijzonder vind, was ik er na een tijdje wel weer “klaar mee”. Als in, op het gegeven moment lijkt alles op elkaar en heb je er lang genoeg van kunnen genieten. Misschien kwam dat ook doordat ik al tientallen tempels bezocht had in Myanmar. Maar, wanneer je in Cambodja/Siem Reap bent moet je natuurlijk in ieder geval Angkor Wat bezocht hebben!
‘s avonds gingen wij nog eten bij het restaurant Haven, een restaurant dat kansarme jongeren de mogelijkheid biedt om zich te ontwikkelen. Naast het werk en de opleiding die ze hier volgen, regelt Haven een woonplaats, medische zorg, maaltijden, Engelse les en computerlessen. Het eten is iets duurder dan in de gemiddelde restaurants in Cambodja, maar alsnog goedkoper natuurlijk dan wanneer je in Nederland uit eten zou gaan. En het eten is ook nog eens heel goed! 
26 juli – fietsen door Siem Reap
Wanneer je voor een langere tijd reist moet je soms selectiever zijn met de activiteiten die je onderneemt. Zo kan je bijvoorbeeld niet elke dag een georganiseerde tour doen, omdat dat het natuurlijk te duur wordt. Verder vind ik het ook leuk om zelf plekken en dingen te ontdekken.
Op dag 30 besloten wij om voor een dag een fiets te huren. Via het hotel waren alle fietsen al verhuurd/uitgeleend, maar gelukkig was er een andere plek waar we voor maar iets van €2,- voor een hele dag een fiets konden huren. Vanaf ons hotel werden we gebracht met de tuktuk (die was nog duurder dan de fietsen zelf, haha).
Van te voren hadden wij niet echt een concrete route uitgestippeld, dus fietsten wij langs de rivier, de stad uit. We kwamen ook weer langs de tempels, die je alleen kunt bezoeken met zo’n dure dagpas. Aangezien wij de dag ervoor al genoeg tempels hadden gezien, waren wij niet van plan om nog meer tempels te gaan bezoeken deze dag. Je hebt bij alle tempels een soort “grenswachters”, zij controleren je dagpas, zodat je alleen maar binnen kunt komen wanneer je betaald hebt. Heel goed natuurlijk!
Wij hadden geen dagpas, omdat wij de tempel niet weer wilden bezoeken, maar we moesten wel door het grensgebied fietsen om verder te komen. Uiteindelijk met veel moeite werden wij doorgelaten zonder pas. Toen wij (nog in het grensgebied) onderweg een smoothie wilden drinken, kwamen we erachter dat wij gevolgd werden door zo’n grenswachter. Pas nadat wij onze smoothies op hadden en we weer verder fietsten, ging de grenswachter ook weer verder met zijn werk. Uiteindelijk toen we het grensgebied weer uit fietsten, zagen we dat er (waarschijnlijk) naar de andere kant geseind werd dat wij er weer uit waren.
Na onze tussenstop konden wij onze reis vervolgen, nog steeds zonder een concreet plan. De wegen werden steeds slechter, van verharde asfaltwegen ging het over naar zandweggetjes. Ineens waren we echt in het lokale leven, waar waarschijnlijk bijna geen enkele toerist komt normaal gesproken. We zijn de hele reis buiten de tempels en de stad om, geen enkele toerist tegen gekomen. Echt heel leuk!
Onderweg fietsten wij tussen mooie rijstvelden en op straat speelden er kinderen. Het was zo schattig, overal waar we kwamen werden wij enorm aangestaard en de kindjes zwaaiden of riepen ‘Hello’! Af en toe moesten wij wat gaten in de weg of een koe ontwijken en natuurlijk moesten er ook high fives uitgedeeld worden.
We begonnen de dag met best wel mooi weer, maar Azië zou Azië niet zijn in het regenseizoen, als het niet ineens kon omslaan. Gelukkig was het verder niet koud, we waren alleen helemaal doorweekt. Na weer een heel groot stuk gefietst te hebben kwamen we weer terug in de stad. Daar fietsen we door zulke diepe regenplassen heen dat je soms nog amper vooruit kon komen, laat staan dat je je voeten nog kon zien. Op het gegeven moment (eigenlijk al vrij snel), ben je over het punt heen dat je je er nog druk over maakt. Eigenlijk het enige waar ik meestal bang voor ben in regenbuien, zijn mijn kostbaarheden die niet tegen water kunnen. Verder vind ik het helemaal prima, als je eenmaal doorweekt bent maakt het ook allemaal niet meer uit. Onderweg zijn we nog gestopt bij een tentje (wat volgens mij meer een gewoon woonhuis was van een gezin), maar gelukkig nadat wij daar een tijdje op veel te lage bankjes gezeten hadden, konden we er wat drinken kopen.
Eenmaal terug in het hotel zijn wij eerst gaan zwemmen, om daar vervolgens nog een late lunch te eten in het hotel. Nadat wij weer een beetje waren bijgekomen van onze 40km lange fietstocht, namen wij de tuktuk naar het centrum.
Daar bestelden wij eten bij ‘Dutch Snacks’, echt heel erg eigenlijk haha. Ik was nog maar vier weken weg en had nu alweer zin in Nederlandse snacks, we gingen er voornamelijk heen omdat we de rest van de reis niet weer zoiets tegen zouden komen (om mijzelf even in te dekken.. lukt niet helemaal..). Al ben ik sowieso nogal een cultuurbarbaar als het gaat om eten in het buitenland. Ook konden we het niet laten om rolletjesijs te gaan eten, maar goed ook dat dat hier niet zomaar verkrijgbaar is! Het was in ieder geval een goed begin van de komende vijf weken samen met Nienke. 
Tot zo ver het eerste artikel over Cambodja. In het volgende artikel reizen wij van Siem Reap naar Battambang!
Leave a Reply