Yay, het is tijd voor artikel 4 over Indonesië! Op dag 11 (30 december) reisden wij door van Gili Air naar Nusa Lembongan. Het was een hele uitdaging om in één dag daarheen te reizen. En na heel veel stressen en rennen, hebben we uiteindelijk de laatste boot kunnen nemen vanaf Bali naar Nusa Lembongan.
We hadden een heel leuk hostel geboekt, Hokita Homestay, best wel luxe met een fijn zwembad en een enorm aardige eigenaar. We waren natuurlijk helemaal gesloopt na een dag vol reizen, dus aten we snel wat in een tentje, een paar meter verderop. We hadden nog geen concrete plannen voor de volgende laatste dag van het jaar.
Dag 12 (31 december), nog nooit eerder had ik oud&nieuw gevierd in het buitenland. Deze 12e dag van onze reis was dus erg speciaal, aangezien we geen idee hadden wat we konden verwachten. Maar voordat we een nieuw jaar in gingen luiden, hadden we eerst nog een dagje dat we konden besteden aan een activiteit. We wouden gaan surfen die dag, maar helaas regende het de hele dag en waren er veel onweersbuien. Dus na rustig aangedaan te hebben in de ochtend, besloten we om heel impulsief een scooter te gaan huren voor een dag. Dat kon gelukkig bij ons hostel.
Zodoende reden we maar gewoon een kant op. Zo groot is Nusa Lembongan ook niet, dus voor je het wist was je al aan de andere kant van het eiland. We reden uiteindelijk naar de Yellow Bridge, om die vervolgens over te steken naar het buureiland Nusa Ceningan. Onderweg bezochte wij nog de blue lagoon (supermooi) en scheurden wij beiden uit ons broek haha.
Op Nusa Ceningan zijn we eerst een plekje uit gaan zoeken om wat te gaan eten, superleuk tussen de locals die erg graag een gesprek wouden voeren! Nadat wij ons eten op hadden, was het tijd om weer verder te gaan. Ik zat bij Sanne achterop aangezien ik helaas nog geen rijbewijs heb, dat was soms nogal spannend toen we bijvoorbeeld bergjes op wouden rijden. Maar alles is goed gegaan gelukkig! We waren zeiknat geregend en onze broeken zagen er niet meer uit, maar het was het helemaal waard. Nusa Ceningan was het helemaal waard om te bezoeken, het is er supermooi en nog niet zo heel erg toeristisch wat erg fijn is. Na een tijdje rondgereden te hebben, waren we er weer klaar mee en reden we weer terug naar ons hostel.
Bij terugkomst in ons hostel hebben we het rustig aan gedaan, om na een tijdje een plekje bij het strand uit te zoeken waar we konden gaan eten. Alleen waren we zo vroeg en was het restaurant zo slecht dat we besloten om na onze eerste maaltijd, nog ergens anders te gaan dineren. In dat restaurant smaakte het eten gelukkig veel beter, daar zijn wij nog een tijdje gebleven.
Na een tijdje was het laat genoeg om een plekje te zoeken waar we oud&nieuw konden gaan vieren. Zodoende kwamen wij uit op een groot strandfeest. Daar waren vooral heel veel locale bevolking, superleuk! De sfeer was heel relaxt en gezellig. Er waren overal lichtgevende kunstwerken en er traden verschillende artiesten op, op een podium. Heel bijzonder, want in Nederland gaat iedereen helemaal los en danst wanneer er op wordt getreden. Hier bleef de locale bevolking allemaal rustig op de grond zitten luisteren, niet dansend, gewoon rustig zitten. Ergens ook wel lekker lijkt me. Maar Sanne en ik konden het natuurlijk niet laten om het op onze eigen manier te beleven, waarna er een heleboel mensen staarden haha.
Na een aantal slechte DJ’s en een paar Aziatische artiesten die Engelse liedjes probeerden te zingen, was het ineens alweer bijna 12 uur. En eigenlijk was het zo ineens ook alweer 12 uur geweest. Voordat we nog af konden tellen was 2018 al begonnen, ze waren letterlijk te laat met aftellen haha.
Daarna zijn we fijn op het strand gaan kijken naar al het vuurwerk dat werd afgestoken, supermooi! En vanaf het strand op Nusa Lembongan konden we ook nog vuurwerk zien dat op Bali werd afgestoken, heel bijzonder! We hebben nog een tijdje op het strand gezeten/gelegen, heel relaxt. Het was ondanks alles toch wel de meest relaxte oud&nieuw, en tot nu toe ook wel de meest bijzondere!
Om een uur of half 2 zijn we weer met de scooter terug gereden naar ons hostel, waar we na iedereen een gelukkig nieuwjaar gewenst te hebben, relatief vroeg gingen slapen.
Dag 13 (1 januari), en toen was het ineens 2018! Het is zo gek om oud en nieuw te vieren op een warme plek, het klopt gevoelsmatig niet. Maargoed, traditiegetrouw wou ik natuurlijk dit jaar ook weer de nieuwjaarsduik doen! De afgelopen 5 jaar heb ik het (op één jaar na) elk jaar gedaan. Gelukkig was het deze keer dus een stuk warmer dan alle andere jaren haha.
Na de nieuwjaarsduik zijn we op zoek gegaan naar een surfschool die ons door onze hostel eigenaar werd aangeraden. Zodoende boekten wij voor 2 uur een instructeur bij Newbro. Ik had één keer eerder in mijn leven gesurfd en dat was in Scheveningen, niet te vergelijken dus. We kregen eerst een korte les met instructies op het “droge”. Daarna was het zo ver. Met onze surfboards werden we een stuk de zee in gebracht met een bootje. 
Al gauw merkte ik dat het niet zo heel soepel ging, ik moet eerlijk zeggen dat ik er ook al gauw weer zat van was. Vooral na het gevoel te hebben gehad dat ik ondertussen de hele zee al in mijn maag had zitten zoveel water had ik binnen gekregen. Maar opgeven was net als met de Rinjani, geen optie. Ik werd op het gegeven moment erg pissig op mijzelf, waardoor het natuurlijk helemaal niet meer ging. Uiteindelijk heb ik welgeteld één goede golf weten te ervaren. Maar beter dat dan niets! Surfen blijkt gewoon niet helemaal mijn ding denk ik haha.
Helemaal gesloopt na het surfen, begon er alweer een nieuw avontuur. We hadden niet genoeg contant geld bij ons, en onze pinpassen deden het niet op één of andere manier. Uiteindelijk hadden we gelukkig nog contant geld in ons appartement liggen en konden we alsnog betalen, maar het was even spannend. Nadat we betaald hadden zijn we bij gaan komen in het zwembad en ons appartementje, om daarna op dezelfde plek te eten als de dag ervoor.
Dag 14 (2 januari)
Ons laatste dagje op Nusa Lembongan bestede we niet op het eiland zelf, maar op het eiland Nusa Penida. Al vroeg werden wij opgehaald per scooter, om vervolgens met een krakkemikkig bootje naar Nusa Penida gebracht te worden. Daar kregen wij meteen een chauffeur toegewezen, waar wij de hele dag mee doorbrachten in een auto.
Onze chauffeur was in het begin erg aardig en wou continue de hele tijd foto’s van ons maken. Hij was erg behulpzaam, maar al snel hadden wij wel weer genoeg foto’s van onszelf en werd het een klein beetje vervelend. Achteraf is het wel een grappige situatie. We bezochten allerlei toeristische plekjes, waar volgens mij elke gids een fotoshoot hield met zijn gast.
We zaten die dag vooral heel veel in de auto, maar heel erg kon ik het niet vinden. Het werkt bijna een beetje therapeutisch. Je kunt fijn uit het raam staren, lekker nadenken zonder dat je daadwerkelijk hoeft op te letten. Op reis kan ik daar het meest van genieten (bootreisjes zijn daar ook perfect voor).
Na een lange dag vol leuke hotspots, maakten wij een tussenstop bij een bank om geld te pinnen. Aangezien op Nusa Lembongan de pinautomaten onze passen niet meer pakten, gingen we ervan uit dat het op Nusa Penida wel zou kunnen lukken. 
Maar helaas, ook daar lukte het niet. Waarna we bij terugkomt op Nusa Lembongan met veel stress naar een werkende pinautomaat zochten. Na volgens mij wel een uur alle opties bij langs te zijn gegaan, hadden we geluk dat de pinautomaat die de dag eerder onze passen niet pakte, het nu wel deed! Waarna we gelukkig toch contant konden betalen.
Nadat we terug naar ons “appartementje” zijn gelopen, zijn we even gaan zwemmen voor de laatste keer. Wat heel relaxt had moeten zijn, werd uiteindelijk ook weer een heel avontuur met vleermuizen die boven ons cirkelden. Achteraf ook weer erg grappig, maar op het moment zelf best creepy haha. Dus kleedden we ons snel aan, om wat te gaan eten. Na het eten pakten wij rustig onze spullen weer in en maakten wij alles klaar om de volgende dag weer te vertrekken!
Tot zover het 4de artikel over Indonesië! Weer een artikel met veel foto’s (zoals gewoonlijk haha)!
Eerder gepubliceerde artikels over Indonesië:
Leave a Reply