Ik moest deze foto’s gewoon nog delen, hoewel ik hier nog maar voor 3 dagen ben, heb ik nog een paar weken lang aan beeldmateriaal voor mijn blog. Maar dit verhaal moest en zou ik nog even delen, ik ging namelijk dus donderdag naar het Lynn Canyon & Lighthouse park.. Maar om van het 1 naar het andere te komen, duurde het wel 2 uur met de bus.
Overal zocht ik naar een bushalte, maar nee hoor ik kon er geen vinden. Tot ik een bus zag, hup op mijn fiets er heel snel achteraan fietsen. Ze gaven me voorrang, maar dat was niet wat ik wou, ik wou ze alleen wat vragen. Na wat hopeloze gebaren te maken deden ze de deur voor mij open en vroegen mij wat ze voor mij konden doen. Ik legde uit waar ik heen wou en welke bus ik waar moet nemen, hoewel de bus buiten service was omdat er 2 buschauffeurs getraind werden, zeiden ze: “zet de fiets maar voor op de bus en stap maar in”.
Ik was nogal geshockeerd, zo ontzettend lief! Dat ze mij anderhalf uur in de bus naar een busstation brachten, dat had ik al helemaal niet verwacht. Ze legden mij helemaal uit waar ik welke bus moest nemen, en omdat ik nog moest wachten op de volgende bus, brachten ze mij naar een plek met een prachtig uitzicht! Harbourside (net even opgezocht op Google, maar ik ben er niet zeker van).
Aan het einde van de busrit vroegen ze mij of ik op de foto wou als buschauffeur, OMG! Duss… Ik zie een nieuwe carrière als buschauffeuse tegemoet 😉 Nee maar echt wat een ontzettend lieve mensen ontmoet ik hier elke dag weer.
En het prachtige uitzicht vanuit de seabus:
En in de ochtend richting Noord Vancouver:
Leave a Reply