De stad die mij het meest is bijgebleven afgelopen jaar is sowieso Phnom Penh. Zoals ik al in het vorige artikel vertelde al zijn de sporen van de Cambodjaanse burgeroorlog nog heel duidelijk te zien. Het is natuurlijk ook nog niet zo lang geleden. Pas in 2003 werd het rustiger in Cambodja. Dit is nog geen eens 20 jaar geleden.
Ik denk dat van alle plekken in Cambodja, Phnom Penh de meest indrukwekkende plek is. Vooral als je houdt van geschiedenis, maar ook als je daar niet persé geïnteresseerd in bent. Wanneer je dit land bezoekt ontkom je hier gewoon niet aan.
29 juli – reizen van Battambang naar Phnom Penh
Op dag 33 reisden wij weer door vanaf Battambang naar Phnom Penh. ‘s ochtends hadden wij eerst een heel lekker ontbijt in ons hostel, daarna hebben wij een paar uur in de lobby gezeten. Rond half drie werden wij opgehaald om met een busje naar Phnom Penh te reizen. Na ongeveer vijf uur reizen kwamen wij aan in Phnom Penh (we hadden wel een coole disco bus haha). Eenmaal in Phnom Penh aangekomen wilden allemaal mensen ons naar het hotel brengen, zoals altijd. We kozen iemand uit die ons daar wel even heen zou brengen, maar na een tijdje rondgereden te hebben stopte hij langs de weg om aan andere locals te vragen waar hij heen moest. Toen kwam hij erachter dat hij helemaal de verkeerde kant op was gereden en eigenlijk niet wist waar het was. Na wat onderhandelingen, met behulp van een tolk (een random jongeman die onze chauffeur had aangesproken), bracht hij ons naar het hotel. Dit hotel viel wat tegen vergeleken met de afbeeldingen op het internet (niet de eerste keer uiteraard) maar vergeleken met het hotel in Vang Vieng was dit nog helemaal prima, haha!
30 juli – naar de Makro & Aeon Mall
Af en toe moet er een rustdag ingepland worden, goed voor jezelf om op te laden, maar ook goed voor de portemonnee (normaal gesproken haha). Wij besloten om eerst een supermarkt op te zoeken voor wat eten, dat bleek een grotere uitdaging dan verwacht. Uiteindelijk belandden we bij een Makro. In Nederland kan je hier alleen maar winkelen wanneer je een ondernemer bent en je daar een speciaal pasje voor hebt, maar hier kon gewoon iedereen naar binnen lopen.
Na onze shopsessie bij de Makro liepen we naar de Aeon Mall, daar brachten we de rest van de middag door. Zo aten we hier nog een heel bijzonder ijsje met suikerspin en kochten wij een heleboel dingen die wij eigenlijk niet echt nodig hadden.
Daarna gingen we weer met de taxi terug naar het hotel en zwommen we de rest van de middag in een privé zwembad (oké, het was eigenlijk ook wel te koud om te gaan zwemmen).
31 juli – Tuol Slang (S-21) & En Choeung Ek
Dag 35 is de meest indrukwekkende dag van de hele vakantie geweest. Ik krijg alweer kippenvel als ik eraan denk. We gingen deze dag weer met een tuktuk (en chauffeur uiteraard) op pad. ‘s ochtends werden wij opgehaald door onze tuktukchauffeur Vanna, ons hotel lag nogal ver buiten het centrum dus we hebben eerst een groot stuk in de tuktuk gezeten voordat wij aan kwamen bij onze eerste stop. We begonnen meteen bij de meest heftige plek, althans dat vond ik.
Wij startten de dag in de S-21, een oude gevangenis. In de burgeroorlog werd Tuol Sleng, een oude school omgebouwd tot gevangenis. Van te voren hadden wij al gelezen dat het erg heftig was om de S-21 en de Killing Fields op één dag te bezoeken, achteraf snap ik dat heel goed.
We begonnen dus bij het Tuol Sleng museum, online hadden wij ook gelezen dat de audiotour echt werd aangeraden. En hoewel ik normaal gesproken niet echt fan ben van audiotours, hadden ze helemaal gelijk. Wat ook heel fijn was, was dat we de audiotour ook in onze eigen taal konden beluisteren. Dat zorgde voor nog meer beleving, wat misschien heel gek klinkt, maar het werd daardoor nog echter.
Alle dingen die mensen op internet schreven over de sfeer, over het gevoel wat je krijgt wanneer je daar loopt, het klopt. Het is zo bizar, maar de sfeer is er zo ontzettend drukkend. Iedereen leeft daar compleet in zijn eigen hoofd, wat heel logisch is. Want terwijl je daar loopt hoor je niet alleen verschrikkelijke dingen door je koptelefoon, je ziet ze ook. Je ziet de foto’s van de slachtoffers, je ziet martelwerktuigen en je loopt over de bloedvlekken heen. Er zijn zeven mensen die deze gevangenis hebben overleefd, zeven mensen van de meer dan 14000 mensen die hier naar binnen zijn gebracht. Twee van deze zeven overlevenden waren daar ook aanwezig op het moment dat wij daar waren. Wij hebben deze twee Cambodjanen ook mogen ontmoeten en hun boeken gekocht. Het maakte het allemaal nog realistischer. Alsof het dan ineens nog echter is wanneer je de mensen ontmoet die daar gruwelijke dingen hebben meegemaakt. Ik snap wel dat je na zo’n trauma verder eigenlijk niets meer kunt en dat je door daar dagenlang te zitten toch een inkomstenbron voor jou en je familie hebt. Ik heb daar wel echt diep respect voor, ik denk niet dat ik dat had gekund.
Wij hebben zo’n twee uur rondgelopen in dit museum. Na ons bezoek waren we allebei erg onder de indruk en ik was vooral erg geshockeerd dat mensen hiertoe in staat zijn. Maar, misschien nog wel het meest door het feit dat dit nog steeds dagelijks ergens op de wereld gebeurd.
Na ons bezoek aan de S-21, reden we door naar de Killing Fields. Voordat wij de Killing Fields betraden, gingen wij eerst nog bij een tentje naast de ingang lunchen.
Ook bij de killing fields kozen we voor een audiotoer, weer in het Nederlands. Deze plek voelde ook weer ontzettend beladen, net als in de S-21. Zo werd er onder andere verteld dat wanneer het heel hard regent, het soms gebeurd dat er nog tanden of botten boven komen drijven. En wanneer dat gebeurd je ze of moet laten liggen, of je ze aan een medewerker moet geven. Dit vond ik zo bizar, dat liet mij wel weer realiseren dat het echt niet lang geleden is dat daar verschrikkelijke dingen zijn gebeurd. In het midden van deze Killing caves staat een groot monument, hierin zijn alle opgegraven schedels en andere botten opgestapeld. Wanneer je over de paden loopt is het zo gek om te beseffen dat er hier duizenden mensen in hebben gelegen, duizenden mensen die op gruwelijke wijze zijn vermoord en als grof vuil zijn begraven. De Killing Tree heeft het meeste indruk op mij gemaakt. Dit is een boom waar de Rode Khmer kinderen met hun hoofd tegenaan sloeg zodat ze zouden komen te overlijden. Dit is zo luguber dat het moeilijk voor te stellen is dat dit echt gebeurd is.
Wij hebben zo lang rondgelopen op deze indrukwekkende plekken, dat wij pas rond vier uur weer verder konden met onze tour. Onze tuktukchauffeur Vanna wist zoveel verschillende dingen, echt heel interessant wat hij allemaal vertelde. Zo had hij het nog over dat Cambodja veel Chinese invloeden heeft, omdat Cambodja nog veel schulden heeft bij China. Na zo’n emotioneel intense dag werd het weer tijd voor iets luchtigers. Dus brachten we een bezoekje aan Chinatown, daar was ook een soort kermis. En natuurlijk konden Nienke en ik het niet laten om te vragen of wij eventjes konden stoppen voor een ritje in een attractie. Niet lang daarna zaten wij in een attractie met vliegtuigjes. Onze tuktukchauffeur wilde ook zeker wel een rondje mee, echt geweldig. De mensen bij ons in de attractie vonden het volgens mij fascinerender dat wij (bijna volwassen) blanken in de attractie zaten, dan de attractie zelf haha.
Na ons kermisavontuur reisden wij weer door, terug naar de binnenstad. Daar maakten wij een korte stop bij het Independence Monument en bezochten wij de laatste tempel van die dag, of nou ja, we bekeken hem van de buitenkant. We hadden al wel genoeg tempels gezien voor de rest van de vakantie. Daarna wilde Vanna ons nog heel graag naar de Night market brengen, daar kocht ik twee jurkjes waar ik nog steeds erg blij mee ben!
Oja en tussendoor hadden we nog gevraagd of wij toevallig nog langs een kraampje zouden rijden waar we een smoothie konden kopen. Hij maakte er zijn levenstaak van om verse sinaasappelsap voor ons te regelen, echt heel schattig.
Het leek ons heel handig als Vanna ons naar een Indiaas restaurant zou brengen, in plaats van naar ons hotel. Dus bracht hij ons naar een heerlijk Indiaas restaurant, maar hij stond erop dat hij op ons zou blijven wachten zodat hij ons naar het hotel kon brengen. Echt een topper!
1 augustus – Fantastic Water Park
Na zo’n intense dag wilden wij weer iets luchtigs doen. We besloten om naar een waterpark te gaan: Fantastic Water World! Zoals ik al eerder heb gezegd ben ik dol op pretparken en waterparken. Dus konden we het natuurlijk niet laten om een bezoekje te brengen aan dit “fantastische” waterpark! Het waterpark lag in het wat rijkere gedeelte van Phnom Penh, echt een enorm verschil!
We zijn nog best wel een tijdje in dit waterpark gebleven, we werden zelfs nog vrienden met jongeren die hun Engels wilden oefenen, echt leuk. Eigenlijk had ik niet echt verwachtingen van het waterpark, maar het viel echt zo erg mee. We zijn (uiteraard) een aantal keren van de glijbaan geweest, totdat we niet meer mochten vanwege het weer. Het begon namelijk ineens enorm hard te regenen en af en toe onweerde het. Normaal gesproken ga ik met onweer wel uit het water, aangezien water geleidt, maar nu was het erg ver weg (om mijzelf even in te dekken haha). Het zwembad was echt bijna helemaal leeg toen het zo hard begon te regenen. Wij lieten ons natuurlijk niet uit het veld slaan door wat regen, we komen niet voor niets uit Nederland. Ik vind buiten zwemmen wanneer het regent vaak juist fijn omdat het water warmer is dan de regen.
Al met al was het een fijne relaxte dag, heerlijk om op deze manier rustdagen te hebben op vakantie!
Tot zo ver alweer het artikel over Phnom Penh! In het volgende artikel reizen we door naar Koh Rong Samloem.
Leave a Reply